Jahoor, je leest het goed: leiden met korte ‘ei’. Als in ‘sturen, dirigeren, navigeren en wenden’. Want zodra je na de eerste golf ‘lijden’ weer een beetje bent opgedroogd,is het tijd om het heft in eigen handen te nemen. Om vol (zelf)vertrouwen nieuwe stappen te zetten op je eigen pad naar geluk waarbij je zelf de route en het tempo bepaalt.
Ach, Ik heb er in het verleden zoveel laten vloeien. De tranen van verdriet, pijn, frustratie en teleurstelling die te pas en te onpas op kwamen zetten wanneer een relatie werd beëindigd. Ieder liefdesliedje op de radio was confronterend maar heel eerlijk; teksten als ‘ik kan niet leven zonder jou’, ‘ik ben niets zonder jou’ en ‘wat moet ik zonder jou’ zijn nou ook niet echt opbeurend in het proces. Ze doen he-le-maal niets voor je zelfvertrouwen en de treurnis in de songtekst vergroot het gemis alleen maar. En toch is het soms lekker, even zwelgen in de melancholie van muziek.
Lijden heeft een noodzakelijke functie
Maar even serieus, de functie van ‘lijden’ moet je niet onderschatten. Het is noodzakelijk en maakt een belangrijk deel uit van het verwerkingsproces. Het zou overigens ook best vreemd zijn als een scheiding je volkomen koud zou laten. Maar er komt een moment dat je de regie weer op kunt pakken, zelfs als je denkt dat je het niet kunt of er nog niet aan toe bent. Dat is het moment dat jij bepaalt hoe je de breuk wilt leiden.
Kies bewust hoe je ermee om wilt gaan. Daarmee zeg ik niet dat je je kop in het zand moet steken en gewoon door moet gaan, integendeel! Ik geloof erin dat je juist écht kennis moet maken met je emoties. Ga een laag dieper en zie ze onder ogen, durf ze aan te kijken, te voelen. Het zijn jouw emoties, geef ze de ruimte, zelfs als je ze ongepast of onredelijk vindt. En vergeet niet, ook dit zal over gaan. Geloof me, been there, done that.
Maar het gaat niet vanzelf. Jij bent aan de beurt om keuzes te maken. Jij kiest hoe lang je negatieve emoties bij je wilt houden. Jij kiest wanneer het tijd is om los te laten en leiderschap verkiest boven ego. Want ons ego, dat is een dwarsligger. Die houdt graag vast aan hoe het was, aan het oude bekende. Zelfs als het destructief is en tegen beter weten in. En daarmee blokkeert ego de leider in jou.
Leiden heeft de belangrijkste functie
Jouw leiderschap, jouw onderbewuste, diepgewortelde oerkracht is er klaar voor. Die wil het roer weer in handen hebben en zelf bepalen waar de reis naartoe gaat. Je leven weer gaan ‘ownen’ zorgt ervoor dat jij de sleutel in handen krijgt om oude deuren liefdevol op slot te draaien en nieuwe deuren vol levenslust te openen.
Laat je ‘ego’ aan het woord dan schreeuwt het naar je dat het eng is, dat je alleen staat, dat je het niet kan of nog irritanter; dat het je eigen schuld is. Het werkt verlammend en maakt onzeker. Maar zodra je start met luisteren naar het stemmetje diep in jou, dan wordt dat geluid steeds luider, meer helder. De leider in jou was er altijd en is slechts op de achtergrond geraakt. Immers, als alles lekker loopt en er is geen vuiltje aan de lucht dan hoeft dat stemmetje ook niet van zich te laten horen.
De leuke dingen waren ook spannend
Weet je het nog, hoe spannend het was toen jullie aan het begin van de relatie stonden? Toen jullie besloten om te gaan samenwonen, te trouwen, een gezin te stichten. Ook toen had je geen idee hoe het zou gaan lopen, net als nu. Je deed het gewoon omdat het goed voelde en je wist dat je het aan zou kunnen. Echter, het leven laat zich niet leiden, net zomin als je (ex-)geliefde. Er zijn zoveel verschillende factoren die meespelen, zoveel invloeden van buitenaf die effect hebben. En als het dan niet meer werkt moet je opeens weer alleen beslissingen nemen en alles zelf bepalen. En dat is de spannend met een andere lading. Maar weet je? Je kon dat ook al allemaal voordat je in deze relatie stapte. En dat kun je nog steeds. Dus pak de leiding en leef zoals jij wilt. Dat ben je meer dan waard!
Veel liefs,
Omira